وزنه بردار دسته فوق سنگین تیم ملی ایران گفت: وقتی مسابقات جهانی و المپیک از تلویزیون پخش می شد، حق خودم می دانستم که آنجا باشم و شاید حسرت هم می خوردم.
به گزارش “ورزش سه”، سعید علی حسینی و بازگشت شگفت انگیز؛ این عنوانی است که در یک ماه گذشته زیاد شنیده ایم. وزنه بردار اردبیلی که چند روزی است محرومیت 8 ساله اش به اتمام رسیده، این روزها در اردوی تیم ملی با انگیزه زیادی به تمرین می پردازد تا 2 هفته دیگر روی تخته وزنه برداری آمریکا بتواند رکوردهای شگفت انگیزی از خود ثبت کند.

سعید علی حسینی 8 سال قبل بعد از اینکه رکورددار دسته فوق سنگین جوانان جهان شد، به دلیل مثبت شدن نمونه دوپینگش برای دومین بار، ابتدا از سوی فدراسیون جهانی مادام العمر محروم شد. او توانست با پیگیری و شکایت محرومیتش را به 12 سال کاهش دهد؛ اما بازهم امیدی به بازگشت نداشت. سال گذشته بود که با تغییر قوانین فدراسیون جهانی، محرومیت این وزنه بردار اردبیلی به 8 سال کاهش یافت. علی حسینی که در سال های اخیر وزنه برداری را کاملا کنار گذاشته بود و بیشتر به ادامه تحصیل می پرداخت، تصمیم گرفت دوباره پای به میدان بگذارد. حالا او در آستانه 30 سالگی برگشته و امیدوار است بتواند اولین مدال جهانی خود در رده بزرگسالان را در آمریکا بر گردن بیاویزد.

• در حاشیه تمرینات تیم ملی با سعید علی حسینی همکلام شدیم تا از آخرین وضعیتش و همچنین اتفاقاتی که در این 8 سال بر او گذشته، باخبر شویم. در ادامه مشروح صحبت های ملی پوش دسته فوق سنگین ایران را در گفت و گو با خبرنگار “ورزش سه” می خوانید.
• 8 سال قبل رکوردم بالاتر بود

شاید الان خیلی ها از رکوردهایی که من در بابلسر زدم، تعجب کنند؛ اما من 8 سال قبل به این رکوردها رسیده بودم و برایم خیلی عجیب نبود که دوباره چنین وزنه هایی را بالای سر ببرم. حتی آن دوران در یکضرب 215 کیلوگرم و در دوضرب 260 کیلوگرم را ثبت کردم که بالاتر از رکوردهای فعلی هم بود. در این 8 سال هم تمرینات بدنسازی داشتم و ورزش را برای سلامتی بدنم کنار نگذاشته بودم که به من سال گذشته گفتند محرومیتت کم شد و من هم تصمیم گرفتم که برگردم.

باید جواب زحمات کادرفنی را بدهم

در چند ماه اخیر هم که به اردوی تیم ملی وزنه برداری اضافه شدم و توانستم به شرایط خوبی برسم. در بابلسر سنگین ترین تمرینات را دنبال کردیم و در نهایت در رکوردگیری توانستم 363 کیلوگرم را در مجموع ثبت کنم. به هر حال امیدوارم در مسابقات جهانی هم چنین رکوردهایی را تکرار کنم تا به نوعی جواب زحمات کادرفنی و فدراسیون را داده باشم.

از تجربیات بهداد استفاده می کنم

صددرصد این موضوع که در فوق سنگین من و بهداد در کنار هم هستیم، اتفاق خیلی خوبی است. وقتی می بینم که بهداد با انگیزه تمرین می کند، من هم انگیزه پیدا می کنم. همچنین از تجربیات بهداد سلیمی استفاده می کنم و از او کمک فکری می گیرم. به هر حال او در 10 سال اخیر جزو نفرات برتر جهان در فوق سنگین بوده و تجربیات زیادی دارد. خیلی خوب است که بهداد اینجاست و من هم تلاشم را می کنم که در کنار او باشم و در مسابقات جهانی مدال بگیرم.

قبلا با بهداد این تجربه را داشتیم

من یک بار در رده جوانان قهرمان جهان شدم که ایوانف سرمربی بود. بعد از آن در مسابقات قهرمانی آسیا بهداد سلیمی هم حضور داشت و باهم شرکت کردیم که سکوهای اول و دوم را گرفتیم. البته در رقابت های جهانی بزرگسالان من فقط یک بار تجربه دارم که آن هم باعث شد محروم شوم.

8 سال دوری از وزنه برداری سخت بود

حتما می دانید 8 سال دوری برای یک ورزشکار آن هم در رشته وزنه برداری مدت بسیار زیادی است. در رشته ما چون کار سنگین است، در جوانی هر چه داری، باید بگذاری؛ اما من این فرصت را از دست دادم. با این حال از نظر بدنی و تجربی در وضعیت خوبی هستم و احساس نمی کنم که وقت برای قهرمانی گذشته است. من سال های خیلی سختی را سپری کردم و دور از وزنه برداری بودم. البته به خاطر رشته تحصیلی ام که تربیت بدنی است، از ورزش دور نشدم. واقعا انگیزه ای برای من وجود نداشت که برگردم؛ اما خدا خواست که محرومیتم کم شود و فدراسیون هم کمک کرد. من هم گفتم که یک بار برای بازگشت شانس خودم را امتحان کنم که خدا را شکر جواب داد.

خواست خدا به آمادگی سابق برسم

شاید هر کسی نمی توانست بعد از 8 سال دوری برگردد؛ اما یکی از دلایل اصلی همین بود که من از ورزش دور نشده بودم. در همین اردوی تیم ملی وقتی 2 روز تمرین نمی کنیم، تنبل می شویم و روز بعدی تمرین کردن برایمان سخت است، دیگر چه برسد به 8 سال. راستش را بخواهید کاهش یافتن مدت محرومیتم انگیزه زیادی در من ایجاد کرد و خدا هم خواست که به آمادگی سابق برسم. البته مهم این است که این رکوردها را در مسابقات بزنم.

چند طلا از وزنه برداری طلبکارم

من زحمت زیادی کشیده بودم و بعد از محرومیت خیلی سنگین توانستم با این مساله کنار بیایم. وقتی مسابقات جهانی و المپیک از تلویزیون پخش می شد، حق خودم می دانستم که آنجا باشم و شاید حسرت هم می خوردم. به هر حال اتفاقاتی افتاد که نشد من با آن شرایط ادامه دهم. شاید تا الان چند مدال طلا از وزنه برداری طلبکار باشم؛ اما خدا بزرگ است و انشاالله از این به بعد خودش کمک می کند تا بتوانم گذشته را جبران کنم و من هم بی نصیب نمانم.

دیگر به گذشته برنمی گردم

من دوست ندارم درباره اتفاقاتی که در گذشته برایم رخ داد و باعث محرومیتم شد، صحبت کنم. باور کنید دیگر به آن اتفاقات فکر نمی کنم و از شما هم می خواهم که آن ها را از ذهنتان پاک کنید. هر چه بوده، در گذشته رخ داده و من الان باید به فکر آینده باشم.

بهترین رکوردهایم را باید در جهانی بزنم

اگر بخواهیم ورزشی به موضوع نگاه کنیم، در وزنه برداری رکوردهایی که یک ورزشکار به آن می رسد را می تواند در هر جایی تکرار کند. مهم آسیب دیدگی هایی است که امکان دارد هر لحظه ایجاد شود. باید مراقب خودمان باشیم تا شروع مسابقات از نظر ذهنی و فکری در شرایط ایده آل بمانیم. درست است که 8 سال دور بودم؛ اما تجربه لازم را دارم. سعی می کنم بهترین رکوردهایم را در مسابقات جهانی بزنم.

فعلا سبک تمرین می کنیم

اوج کار ما در اردوی بابلسر بود که رکوردگیری هم انجام شد. بعد از آن تمرینات ما سبک تر شد چون مثل بعد از مسابقه باید ریکاوری می کردیم. حالا دوباره استارت زدیم تا به رکوردهای نهایی برسیم. شاید به خاطر این است فعلا در تمرینات وزنه های سنگین بالای سر نمی بریم و نمی توانیم جواب 220 کیلوگرم حریف گرجستانی را بدهیم!

ترس؟ رکورد حریف گرجستانی به ما انگیزه داد

تالاخادزه، رقیب گرجستانی ما اخیرا فیلمی را منتشر کرده که وزنه 220 کیلوگرمی را بالای سر می برد. این کارها روی من و بهداد تاثیر منفی نمی گذارد. مطمئن باشید باعث می شود با انگیزه بیشتری هم تمرین کنیم. بهداد سلیمی که 10 سال است مسابقه می دهد و باتجربه است. من هم با اینکه نبودم، باتجربه ام. اینطور نیست که یک نفر فیلمی را منتشر کند و ما از او بترسیم. اگر اینطور بود که ما هم فیلم منتشر می کردیم. مطُمئنا شرایط مسابقه متفاوت است و انشاالله آن روز، روز خوب وزنه برداری ایران باشد تا دل مردم را شاد کنیم.

من و بهداد هم می توانیم رکورد 220 را بزنیم

بهداد سلیمی قبل از المپیک در یکضرب 220 کیلوگرم را هم بالای سر برده است و در المپیک هم دیدید که بالاتر از حریف گرجستانی وزنه زد. شرایط مسابقه متفاوت است. به نظر من شروع حرکات یکضرب و دوضرب مهم است. اگر وزنه اولی که انتخاب می کنیم، بالا باشد، تا آخر ممکن است به رکوردهایی همچون 220 کیلوگرم هم برسیم. مطمئن باشید که توانایی بالا بردن چنین وزنه هایی در من و بهداد هم هست. با این حال انتخاب وزنه ها به پشت صحنه و تاکتیک مربیان هم برمی گردد. قبلا مثلا رضازاده در تمرینات که 215 کیلوگرم را می زد، با 200 کیلوگرم در مسابقات شروع می کرد و رقبا هم با او هماهنگ می کردند و با همین وزنه شروع می کردند. من در رکوردگیری بابلسر هم با 205 کیلوگرم شروع کردم و 210 را هم زدم. اگر حرکت دوم من نمی افتاد، 215 کیلوگرم را هم می زدم.

رقیب گرجستانی فریب نمی خورد

من به این موضوع اعتقاد ندارم که ما چون از ایران 2 نفر در فوق سنگین هستیم، پس می توانیم حریف گرجستانی را شکست دهیم. وزنه بردار گرجی کیفیت بالایی دارد و بعید می دانم فریب ما را بخورد. اصلا فرقی نمی کند و تالاخادزه در ذهن خودش تصور می کند که یکی از ما ایرانی نیستیم! ما نمی توانیم با این موضوع روی ذهن وزنه بردار گرجستانی کار کنیم. دوومیدانی نیست که بگوییم یک نفر جلوتر بدود و بقیه را خسته کند!

هیچ استرسی ندارم

من تمرینات خوبی را پشت سر گذاشتم و بارها در هفته های اخیر به رکوردهایی که خواستم، رسیده ام. برای روز مسابقه هیچ استرسی ندارم و مطمئن باشید خیلی راحت وزنه می زنم. با این حال باید بعد از 8 سال که برگشتم، منطقی کار کنم تا بهترین نتیجه را بگیرم.

تا المپیک توکیو هستم

حالا که به وزنه برداری برگشتم، قطعا هدفم این است که تا المپیک 2020 بمانم. مسابقات جهانی امسال می تواند سکوی پرتابی برای من باشد تا انشالله بهترین نتایج را در المپیک 2020 بگیرم. هنوز جوان هستم و آنقدر سنم بالا نرفته که بخواهم با یک سال وزنه زدن، کنار بروم.

http://www.varzesh3.com/