دروازه‌بان ایرانی تیم میوندالن می‌گوید آنهایی که زیرآبش را زده‌اند را به خدا واگذار کرده است.

به گزارش “ورزش سه”، ماه‌ها از سوشا مکانی خبری نبود تا اینکه دیروز ماجرای پارگی رباط صلیبی او در لیگ نروژ همه را شوکه کرد؛ دروازه‌بان باتجربه و البته خبرساز فوتبال ایران در شرایطی این مصدومیت سخت را پشت سر خواهد گذاشت که در فاصله 4 هفته تا پایان لیگ برتر نروژ تیمش در صدرجدول قرار دارد و مدعی قهرمانی است. از این رو مکانی تاکنون بیشترین تعداد کلین‌شیت را ثبت کرده و امیدوار بود این روند خوب را ادامه دهد.

مکانی بعد از ماه‌ها سکوت در گفت و گو با خبرنگار “ورزش سه” درباره پارگی رباط صلیبی‌اش، حاشیه‌های موجود، شایعه دلخوری‌اش از کارلوس کی‌روش و برخی موضوعات دیگر صحبت‌هایی را انجام داد که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:

در برخورد با مهاجم تیم مصدوم شدم

دو روز پیش در تمرین تیم میوندالن سر یک صحنه با مهاجم تیم‌مان تک به تک شدم و چون تکنیک او بالا است من جا ماندم و وقتی خواستم برگردم این اتفاق افتاد. در همان لحظه اول فهمیدم که اتفاق بدی برای زانویم افتاده اما با توجه به شرایط حساس تیم به کسی نگفتم تا نگرانی پیش نیاید. ما برای قهرمانی می‌جنگیم و درست نبود آن لحظه این شوک را وارد کنم. طی دو روز گذشته درگیر ام آر آی و مسائل پزشکی بودم و خوش‌بین به اینکه اتفاق بزرگی رخ نداده باشد اما متاسفانه رباطم آسیب دیده و نیاز به جراحی دارد.

دوست دارم در ایران جراحی کنم، باشگاه مخالف است

در نروژ پزشکانی هستند که ورزشکاران المپیکی این کشور را جراحی می‌کنند اما با توجه به اینکه شناخت خوبی از استاد خودم دکتر سهراب کیهانی دارم، دوست دارم در ایران این جراحی را انجام دهم. با این حال باشگاه میوندالن علاقه‌مند هستند با توجه به بحث‌های تبلیغاتی و مطبوعاتی اینجا در کشور خودشان جراحی کنم. به هر حال باید ببینم طی روزهای آینده چه اتفاقاتی در این خصوص رخ می‌دهد.

به ایران برگشتم تا به جام جهانی بروم

من 3 نیم فصل برای تیم میوندالن بازی کردم. در ابتدای فصل لیگ نروژ با توجه به اینکه قبل از رقابت‌های جام جهانی بود و با صحبت‌هایی که با آقای کمالوند انجام دادم، ترجیح دادم به ایران بیایم و پیراهن صنعت نفت را بپوشم. امیدوار بودم به جام جهانی بروم اما این اتفاق رخ نداد و به نروژ برگشتم. من با میوندالن قرارداد داشتم و باید برمی‌گشتم و در ماه‌های گذشته سعی کردم با تمرکز بالا و در سکوت کارم را انجام دهم و خوشبختانه از وقتی به تیم اضافه شدم جزو مدعیان هستیم. نه اینکه به خاطر وجود من بوده باشد،‌ قطعا کار گروهی و تیمی شرایط را به اینجا رسانده است. تیم ما پتانسیل بالایی دارد و امیدوارم در 4 هفته آینده نیز بتوانیم برای قهرمانی بجنگیم و جام را بگیریم.

رسانه‌های نروژ از من تمجید کردند، ایران نه

متاسفانه برخی افراد در ایران هرگز پیگیر من نشدند. در این مدت احساس می‌کنم برخی از روی عمد و یا اینکه از کسی دستور گرفته بودند، اخبار مربوط به من را پوشش ندادند. این در حالی است که اگر در رسانه‌های نروژ جست و جو کنید می‌بینید که آنها بارها نوشته‌اند تیم ما با 18 گل خورده بهترین خط دفاع را دارد و از کلین‌شیت‌هایم تمجید کرده‌اند. همین امر برای من قوت قلبی است. الان هم عیبی ندارد، این مصدومیت را به فال نیک می‌گیرم و می‌دانم آسیب دیدگی جزئی از فوتبال است.

روحیه خوبی برای بازگشت دارم

هیچ فوتبالیستی دوست ندارد مصدوم شود؛ اما من اولین بازیکنی نیستم که مصدوم می‌شوم و آخرینش هم نخواهم بود. آرزو می‌کنم این مصدومیت‌ها برای هیچ فوتبالیستی پیش نیاید. در این شرایط دوست دارم با ریکاوری مناسب به شرایط خوب گذشته برگردم. روحیه خیلی خوبی هم دارم و فکر می‌کنم طی ماه‌های گذشته شرایطم خوب شود و بتوانم از نیم فصل رقابت‌های لیگ نروژ برگردم و فوتبالم را با اقتدار ادامه دهم.

سخت بود با پاسپورت ایرانی در نروژ بهترین باشم

اگر از ایرانی‌های مقیم نروژ سوال کنید می‌فهمید که من در این چند ماه گذشته چه کارهایی در این کشور انجام دادم. وقتی یک بازیکن ایرانی با پاسپورت آسیایی وارد اروپا می‌شود شرایط سختی دارد و اصطلاحا 5 بر صفر عقب است؛ چون شما جزو بازیکنان خارجی محسوب می‌شوی و سهمیه را پر می‌کنی. به همین خاطر اولویت باشگاه‌های اروپایی بازیکنانی ایرانی نیست. شما اگر می‌خواهی در این فضا بمانی باید شرایط خوبی داشته باشی و در تیم ملی هم خوب کار کنی. من با همه مشکلات توانستم با پاسپورت ایرانی کار بزرگی انجام بدهم. قطعا اینکه تیم ما با 18 گل خورده بهترین خط دفاع را دارد، اتفاقی نیست و نمی شود بی‌اهمیت باشد. با این حال گله‌ای از آنهایی که نگذاشتند به من توجه شود، ندارم. همین که مدیریت باشگاه و مربیان و هواداران از عملکردم رضایت دارند، خوشحال‌کننده است.

در اروپا قهرمان کشی وجود ندارد

اینکه می‌گویند فوتبال سوشا مکانی با این مصدومیت تمام شد، دیدگاه آدمهایی است که از کنار موفقیت‌ها ساده می‌گذرند. این دیدگاه در زندگی ورزشی من تاثیری ندارد. شاید مصدومیت در ایران پایان راه فوتبالیست‌ها باشد اما در اروپا اینطور نیست. اینجا اولین گام این است که از نظر روحی و روانی، شرایط مالی و بستن قرارداد جدید شما را حمایت می‌کنند. خوشبختانه در اروپا قهرمان کشی وجود ندارد و قدر بازیکنی که برایشان زحمت کشیده و از جان مایه گذاشته را می‌دانند.

کاری می‌کنم ایرانی‌های نروژ به کشورشان افتخار کنند

در کشور ما قهرمان کشی مد است و هر کسی بالا می‌رود، به جای اینکه کنارش قدم برداریم می‌رویم زیر پایش را خالی می‌کنیم. شما این را در ایران به وضوح مشاهده می‌کنید. من قبول ندارم که فوتبالم تمام شده است. با تمام قدرت و با توجه به زمانی که در اختیار دارم، بدون فکر کردن به حرف‌های زده شده در ایران خودم را مهیای لیگ برتر نروژ می‌کنم. هدفگذاری خودم را دارم و تلاش می‌کنم تا روز به روز ایرانی‌هایی که در کشورهای اسکاندیناوی و نروژ و اطراف هستند به ایرانی بودنشان افتخار کنند. می‌خواهم کاری کنم که دیگر وقتی نام بازیکن ایرانی می‌آید تن و بدن مسئولان باشگاه‌ها نلرزد و با اعتماد به نفس کامل بدون توجه به پاسپورتی که دارند به سراغ نفرات ایرانی بروند و به نوعی راه را برای بازیکنان و جوانان کشورم در نروژ و اروپا باز کنم.

اگر در کشور دیگری بودم 100 بازی ملی داشتم

در ماجرای خط خوردن از تیم ملی قبل از جام جهانی از هیچ‌کس ناراحت نیستم. به خودم افتخار می‌کنم که ایرانی‌ام اما بعضی اوقات وقتی تیم ملی کشور نروژ را نگاه می‌کنم که با چه امکاناتی خود را مهیای مسابقات می‌کنند، فقط حسرت می‌خورم. نه اینکه ایرانی نباشم، اما به این فکر می‌کنم اگر در کشور دیگری فقط زندگی کرده بودم الان بالای 100 بازی ملی داشتم.

از کی‌روش ناراحت نیستم اما زیرآب زنان را به خدا واگذار می‌کنم

من به شرایط موجود عادت دارم. به هر حال فرصت‌های من ناخواسته یا خواسته از دست رفت. از کی‌روش ناراحت نیستم اما کسانی که زیرآبم را زدند به خدا واگذار می‌کنم. امیدوارم آنها سرشان را راحت روی بالش بگذارند. من فکر می‌کنم خارج از زمین فوتبال اتفاقاتی را برایم رقم زدند تا جایگاه من را کمرنگ کنند. البته این اتفاقات هرگز به مسائل فوتبالی ربط نداشت. من از 4 دروازه‌بان کنونی تیم ملی با 3 نفرشان هم‌خانه و هم‌اتاق بودم و با آنها زندگی کردم.

از بالا دستور دادند در تیم ملی نباشم

قطعا خط خوردن من خارج از بحث فنی و سرمربی تیم ملی بود و برخی افراد تصمیم گیرنده دستوراتی دادند. از بالا گفته بودند که فلانی در پرسپولیس و تیم ملی نباشد. می‌گویند دست روی دست زیاد است. قطعا آن رییس و تصمیم‌گیرنده بالاتر از خودش را هم می‌بیند، امیدوارم یک دست بالاتر برای بچه‌های خودشان این اتفاق را رقم نزند.

عادت دارم از صفر شروع کنم

من در طول دوران فوتبالم از هیچ‌کس انتظاری نداشتم. همیشه تنهایی کارم را دنبال کردم و الان هم با وجود مصدومیت با اعتماد به نفس بالا و قوی‌تر برمی‌گردم. من عادت کرده‌ام به دلایل غیرفوتبالی راهم را همیشه از میانه مسیر از صفر شروع کنم و فقط خداراشکر می‌کنم که اینجا در نروژ به اعتباری رسیدم که همه درباره ام صحبت می‌کنند. قطعا با کمک خداوند این مشکل را هم پشت سر می‌گذارم و امیدوارم به چیزهایی که می‌خواهم برسم و راه را برای جوانان ایرانی در نروژ باز کنم.

varzesh3.com