کاتماندو ، نپال – مارک پتیسون در دهه 1980 در سه تیم لیگ ملی فوتبال به عنوان بازیکن گیرنده بازی می کرد. اکنون او می خواهد یک آرزوی دیگر را محقق کند: صعود به هفت قله بلند جهان ، از جمله کوه اورست.

برای تهیه ، آقای پتیسون ، 59 ساله ، لباس های بیرونی ضد آب و هوا ، عینک های قطبی و دزدگیرهای یخی را بسته بندی کرد. اما او در میان یک بیماری همه گیر جهانی در حال صعود به کوه اورست است. او تجهیزات معمول خود را با ماسک صورت ، دستکش و ضدعفونی کننده مکمل کرده است. وی برای پرداخت هزینه نجات در صورت حمله Covid-19 بیمه اضافی گرفت.

ویروس کرونا در جنوب آسیا دوباره در حال از سرگرفتن است ، اما آقای پتیسون از این بابت دلهره ندارد. وی گفت: “من می خواستم آنجا باشم ، بهار ، به هر قیمت در نپال.”

نپال قله اورست و هفت قله دیگر را به اضافه 26200 فوت فوت به ازای بازگشایی کوهنوردی بازگشایی کرده است. این کشور کوچک هیمالیایی سال گذشته مجبور شد مسیرهای خود را ببندد و ضربه ای ویرانگر به اقتصاد خود وارد کند. برای فصل صعود امسال ، از مارس تا مه ، نپال به بیش از 300 کوهنورد مجوزهای لازم برای صعود به قله اورست را اعطا کرده است. بسیاری از این کوهنوردان امیدوارند که به قله ، 5.5 مایل بالاتر از سطح دریا برسند.

همه گیری باعث صعود مرگبار شده است – ترافیک در کوه اورست منجر به 11 کشته در سال 2019 شد – حتی خطرناک تر. مقامات محلی آزمایش ، ماسک و نیازهای فاصله اجتماعی را ایجاد کرده اند ، پرسنل پزشکی را در اردوگاه پایه کوه اورست مستقر کرده و برنامه ریزی کرده اند تا کوهنوردان آلوده را از بین ببرند. کوهنوردان به طور معمول در کاتماندو با مهمانی های پر سر و صدا که توسط کارکنان اعزامی برگزار می شود ، مورد استقبال قرار می گیرند. اما امسال نه

“هیچ مهمانی. بدون دست دادن بدون آغوش لاکپا شرپا ، که آژانس او ​​19 کوهنورد را بهار امسال می برد ، با اشاره به استقبال جنوب آسیا گفت: فقط “Namaste”.

گروه اعزامی آقای پتیسون و دیگران این هفته به سمت اردوگاه پایه حرکت می کنند. فصل کوهنوردی برخی از کوهنوردان برجسته را به خود جلب کرده است ، از جمله یک شاهزاده بحرینی با همراهان بزرگ و یک قطری که می خواهد اولین زن از ملت خود باشد که صعود می کند.

مقامات نپال الزامات جدید دوران همه گیری را برای آنها تعیین کرده اند. در فرودگاه کاتماندو ، پایتخت ، مسافران ورودی باید نتایج آزمایش RT-PCR منفی را نشان دهند یا گواهی واکسیناسیون ارائه دهند. کوهنوردان در ابتدا مجبور به دریافت بیمه اضافی بودند و برای صعود به اورست به قیمت متوسط ​​50،000 دلار افزودند ، اگرچه دولت این شرط را کاهش داده است.

هنوز هم مقامات وزارت گردشگری و آژانس های اعزامی تصدیق می کنند که نپال برنامه مثبتی برای آزمایش یا جداسازی کوهنوردان در صورت مثبت بودن ویروس ندارد.

رودرا سینگ تامانگ ، رئیس بخش گردشگری نپال گفت: “ما هیچ گزینه دیگری نداریم.” “ما باید اقتصاد کوهنوردی را نجات دهیم.”

آقای تامانگ گفت: به شرکت های اعزامی توصیه شده است که هر کسی را که دارای علائم است جدا کنند و اطمینان حاصل کنند که کوهنوردان و کارکنان پرداختی قبل از تعیین محل آزمایش می شوند.

از جمله کسانی که این هفته به اردوگاه پایه می روند ، آدریانا براونلی ، تبعه انگلیس است که برای ادامه کار در صعود به سخت ترین قله های جهان ، دانشگاه بات را ترک کرد. وی گفت که نپال در مقایسه با کشور خود امن به نظر می رسد ، اما همچنین خطر آن برای نپالی ها و کوهنوردان ارزش دارد.

وی گفت: “آنها به حمایت جامعه کوهنوردی نیاز دارند.” “این فقط برای سلامت روان آنها برای کوهنوردان خوب است. آنها به این بستگی دارند و من نیز چنین می کنم. “

خانم براونلی ، 20 ساله ، گفت که او در حین قفل با پدر و مادرش سال گذشته در لندن “کاملاً آجیل می رفت”. او روزانه دو ساعت با کوله پشتی سنگین و بالا و پایین رفتن از پله ها برای اورست آموزش دید.

وی گفت: “اگر امسال نتوانستم صعود كنم ، احتمالاً در خانه افسرده می شوم.”

نپال ، یکی از فقیرترین کشورهای آسیا ، ریسک محاسبه شده ای را قبول می کند. در سال 2019 ، گردشگری 2 میلیارد دلار درآمد کسب کرد و حدود یک میلیون نفر مشغول به کار شد. برای ده ها هزار نپالی ، فصل کوهنوردی سه ماهه تنها فرصت کار پولی است.

www.nytimes.com/2021/04/04/world/asia/mount-everest-covid-19.html